بررسی اثر موضعی اسانس آویشن (thymus vulgaris l.) بر التیام زخم جلدی نوع برشی عفونی شده با candida albicans در موش آزمایشگاهی سفید بزرگ (مطالعه هیستوپاتولوژیکی)

عفونت های زخم ناشی از candida albicans در سال های اخیر رشد چشمگیری داشته است. عدم دسترسی آسان، گران بودن داروها، عوارض جانبی ناشی از آنها و به ویژه توسعه مقاومت دارویی، سبب شد تا استفاده از مواد بیولوژیک به عنوان راه حل های جایگزین مطرح گردد. یکی از این مواد بیولوژیک که از دیرباز خواص ضدمیکروبی آن به اثبات رسیده است، گیاه آویشن (thymus vulgaris l.) می باشد. مطالعه اخیر به منظور بررسی اثر موضعی اسانس آویشن بر التیام زخم جلدی نوع برشی عفونی شده با candida albicans در موش آزمایشگاهی سفید بزرگ انجام شد. در این مطالعه که بر روی 36 موش آزمایشگاهی سفید بزرگ نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 10±210 گرم انجام شد، پس از بیهوشی عمومی و ایجاد یک زخم مربع شکل با ابعاد 5/1 در 5/1 سانتی متر در محل بین دو کتف، به وسیله 1/0 میلی لیتر از سوسپانسیون مخمر candida albicansبلافاصله به محل زخم اعمال شد. سپس موش های آزمایشگاهی سفید بزرگ آزمایش در سه گروه 12تایی (شاهد، پماد 3% و پماد 5/1%) به طور تصادفی توزیع و هر گروه خود به 4 زیرگروه 3تایی (گروه های نمونه برداری در روزهای مختلف) تقسیم گردید. در طول اجرای طرح، در پایان روزهای 4، 8، 12، 16 و 20 از زخم های گروه های مختلف، به منظور بررسی های هیستوپاتولوژیک و شمارش مخمر، به وسیله پانچ مخصوص بیوپسی، نمونه گرفته شد. براساس نتایج بدست آمده از این مطالعه، اختلاف معنی داری از نظر تأثیر پماد 3% و 5/1% در کاهش تعداد مخمر candida albicansدیده نشد، ولی این اختلاف در مقایسه با گروه شاهد به طور محسوسی معنی دار بود (001/0>p). همچنین مطالعات هیستوپاتولوژیک نشان داد که از نظر کاهش عروق خونی، کاهش حضور سلول های چند هسته ای، افزایش سلول های فیبروبلاست و افزایش تعداد ماکروفاژها، هر دو پماد در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری بهتر عمل کرده اند. در مجموع، با توجه به اینکه پماد 3% در بیشتر موارد با پماد 5/1% عملکرد مشابه داشته و در سایر موارد نسبت به هر دو گروه بهتر عمل کرده است، پماد 3% می تواند انتخاب بهتری برای استعمال موضعی در روند التیام و کاهش عفونت candida albicans در محل زخم در نظر گرفته شود.